ΜΑΥΡΟ ΑΣΠΡΟ

Νεοδιόριστη φιλόλογος σε γυμνάσιο ακριτικής περιοχής στη Θράκη μου ανέφερε εμπειρίες της από το σχολείο στο οποίο δίδαξε την πρώτη της χρονιά ως καθηγήτρια. Μου ανέφερε ανάμεσα στα άλλα λοιπόν ότι μέσα στο τμήμα στο οποίο δίδασκε υπήρχε ένας μαθητής με προφανές μαθησιακό πρόβλημα και διασπαστική συμπεριφορά που όχι μόνο αδυνατούσε να παρακολουθήσει την υπόλοιπη τάξη αλλά παρεμπόδιζε συνεχώς και τη διδασκαλία του μαθήματος. Επίσης μέσα στο ίδιο τμήμα υπήρχε και ένα παιδί το οποίο ήταν αδύνατο να συμμετέχει στο μάθημα γιατί πολύ απλά δεν άκουγε καλά κάτι το οποίο είχε αντίκτυπο και στην ομιλία του. Τέλος ένας εκ των μαθητών του ίδιου πάντα τμήματος ήταν παιδί μεταναστών από τη Βουλγαρία το οποίο γνώριζε ελάχιστα τα Ελληνικά σε βαθμό που να μην μπορεί να συνεννοηθεί με τους συμμαθητές του ούτε καν για πολύ απλά ζητήματα κανόνων παιχνιδιού στα διαλλείματα και φυσικά η συμμετοχή του στο μάθημα περιοριζόταν μόνο στην απλή αναγραφή του ονόματος του στο παρουσιολόγιο. Στην απορία μου σχετικά με το τι πρωτοβουλίες ανέλαβε ο σύλλογος των καθηγητών του σχολείου για τα συγκεκριμένα παιδιά και για το κατά πόσο συζητήθηκε το θέμα αυτό στις συνελεύσεις του η απάντηση ήταν απογοητευτική. Στις συνελεύσεις δεν συζητιούνταν τέτοια θέματα και το μόνο για το οποίο φρόντισαν οι καθηγητές ήταν να βαθμολογήσουν επιεικώς τους συγκεκριμένους μαθητές για να μην χάσουν τη χρονιά (λες και με αυτόν τον τρόπο την κέρδισαν).

Ο παλιόφιλος μου Νίκος είχε την ευκαιρία τους τελευταίους οκτώ μήνες να δουλέψει στο Σαν Φραντσίσκο των Ηνωμένων Πολιτειών και σε λίγες εβδομάδες επιστρέφει στην Ελλάδα και πάλι όπου βρίσκεται η έδρα της μόνιμης εργασίας του. Εδώ και ενάμιση μήνα εγκαταστάθηκαν μαζί του η γυναίκα του και τα δύο παιδιά τους ο Οδυσσέας τεσσάρων ετών και το νεογέννητο μωρό τους. Σκέφτηκαν λοιπόν ο Νίκος και η σύζυγος του ότι για τους δύο μήνες που θα παρέμεναν μαζί στην Αμερική καλό θα ήταν να έστελναν το μικρό Οδυσσέα σε ένα δημόσιο νηπιακό σταθμό της περιοχής. Μου διηγήθηκε λοιπόν ότι αφού επισκέφτηκαν τον νηπιακό σταθμό και καταευχαριστήθηκαν από τις παροχές, το πρόγραμμα διδασκαλίας, το περιβάλλον και το προσωπικό και αφού εξετάστηκε πρώτα το παιδί από γιατρούς και ελέγχθηκε και το βιβλιάριο υγείας του ως προς τα εμβόλια και τις ασθένειες που έχει περάσει προχώρησε στην εγγραφή. Η πρώτη του έκπληξη ήταν ότι ενώ ο ίδιος δεν ήταν Αμερικανός πολίτης η εγγραφή του Οδυσσέα στο νηπιαγωγείο ήταν εντελώς δωρεάν. Η δεύτερη έκπληξη του ήταν το γεγονός πως του δώσανε ένα ερωτηματολόγιο προς συμπλήρωση εις διπλούν. Το δεύτερο αντίτυπο ήταν απλά η μετάφραση του πρώτου στα Ελληνικά σε περίπτωση που ο Έλληνας γονέας δεν μπορούσε να κατανοήσει και να απαντήσει στο πρώτο λόγω δυσχέρειας με την Αγγλική γλώσσα. Αφού λοιπόν έγινε η εγγραφή του Οδυσσέα, οι ειδικοί εκπαιδευτές τον αξιολόγησαν με κάποια τεστ και τον κατέταξαν με γνώμονα το μαθησιακό του επίπεδο σε ανάλογο τμήμα. Έκτοτε καθημερινά ενημερώνουν γραπτώς τους γονείς του για την εξέλιξη του, για τυχόν παρατηρήσεις των εκπαιδευτικών ως προς τη συμπεριφορά του και τους συμβουλεύον πάντα γραπτώς για το τι πρέπει οι ίδιοι να κάνουν για να βοηθήσουν το παιδί τους πάνω σε συγκεκριμένα θέματα καθώς και στις εργασίες που του ανέθεταν να κάνει στο σπίτι. Η μεγαλύτερη έκπληξη του Νίκου ήταν όταν μόλις λίγες μέρες μετά την εγγραφή του Οδυσσέα τον ενημερώσανε ότι θα ερχόταν από άλλη περιοχή καθηγητής Αγγλικών με γνώση των Ελληνικών ώστε να διδάσκει Αγγλικά στον Οδυσσέα . Ο Νίκος τους επανέλαβε πως θα παρέμενε στην Αμερική για δύο μόλις μήνες ακόμα οπότε και ίσως να μην άξιζε τον κόπο και το κόστος μια τέτοια προσπάθεια. Οι υπεύθυνοι όμως του σχολείου επέμεναν πως έτσι ήταν το σωστό να γίνει και αφού μάλιστα ο χρόνος ήταν περιορισμένος έπρεπε να επισπεύσουν τις διαδικασίες για να μην χαθεί ούτε μία ημέρα!