ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΩΡΑΙΑ!

Το ποιο ωραίο ταξίδι που έχω κάνει εώς τώρα στη ζωή μου ήταν αυτό στην Πορτογαλία πριν τέσσερα χρόνια για να ζήσω από κοντά μαζί με φίλους τον ημιτελικό και το μεγάλο τελικό του προηγούμενου γιούρο και τον ανεπανάληπτο θρίαμβο της Εθνικής μας ποδοσφαιρικής ομάδας.

Τι να πρωτοθυμηθώ. Την αναχώρηση και το κλίμα ενθουσιασμού στο Αεροδρόμιο εν μέσω ρεπόρτερς και καναλιών; Τα τραγούδια και τα συνθήματα μέσα στο αεροπλάνο με τον Κουρκούλη γεμάτο ενέργεια να δίνει τον παλμό και να τραγουδάει το σήκωσε το; Την αγωνία και το πάθος μέσα στο Νταλούζ κατά τη διάρκεια του ημιτελικού με την Τσεχία; Τη λύτρωση και το ξέσπασμα μετά το γκολ του Δέλλα που δεν κατάλαβα πως από τα πάνω – πάνω διαζώματα της κερκίδας βρέθηκα σχεδόν μέσα στο γήπεδο γραπωμένος από τους Πορτογάλους σεκιουρητάδες; Το μεθύσι μετά στην πόλη του Πόρτο παρέα με Έλληνες και Πορτογάλους; Την ατμόσφαιρα στους δρόμους και τις πλατείες της Λισσαβόνας με Άγγλους, Γάλους, Ισπανούς, Τσέχους, Ολλανδούς να συμμετέχουν όλοι σε μια ξέφρενη γιορτή στην οποία πρωτοστατούσαν οι Έλληνες που κατέφθαναν με κάθε μέσο στην πόλη; Την τρέλα πριν τον τελικό στην κεντρική πλατεία της Λισσαβόνας και στο μετρό; Τον χορό μέσα στο γήπεδο και το μεγαλείο της νίκης και της απονομής; Τους πανηγυρισμούς μετά τον αγώνα όταν το κέντρο της πόλης είχε γίνει μια μεγάλη ελληνική ταβέρνα με κρασί, φαγητό και τραγούδια; Τις βουτιές του Jimmy Jump στα σιντριβάνια εν μέσω χειροκροτημάτων και αποθεωτικών ιαχών; Όλα όσα ζήσαμε όσοι βρεθήκαμε εκεί έχουν μείνει αξέχαστα και παραμένουν ακόμα τόσο ζωντανά ώστε να μην χρειάζεται ούτε τις φωτογραφίες ούτε τα βίντεο να ξανακοιτάμε για να τα επαναφέρουμε στη μνήμη μας. Το μόνο που θέλουμε είναι να μας ξαναδοθεί η ευκαιρία να το επαναλάβουμε!