ΡΩΣΙΚΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑ

Καλά το ξέραμε ότι στη Ρωσία είχαν τσαντιστεί πολυ με τη Γιουροβίζιον γιατί βγαίνανε συνέχεια τριτοδεύτεροι και φέτος ήταν αποφασισμένοι να τα δώσουν όλα για να φέρουν επιτέλους το διαγωνισμό στη Μόσχα.

Αλλά για να καταλάβω δηλαδή, οι Ρώσοι ένιωθαν υπερηφάνεια κάθε φορά που ο εκφωνητής ή η εκφωνήτρια έλεγε Russia twelve points και έβλεπαν κοτζάμ Πλούσενκο να χοροπηδάει χαζοχαρούμενα και να κουνάει σημαιούλες στις κάμερες σαν αδελφούλα? Επίσης ο Edvin Marton (αυτός ο Ούγγρος βιολιστής της στέγης, εγώ προσωπικά ο άσχετος δεν τον ήξερα αλλά οι λίγο σχετικοί που άκουσα λένε πως είναι μορφή στο είδος) αισθάνεται ολοκληρωμένος πια αφού τελικά απέδειξε ότι είναι καλύτερος ακόμα και από την Καλομοίρα; Εντάξει δε λέω, και εμείς κάποτε λυσσάξαμε για να κερδίσουμε σ’ αυτόν το διαγωνισμό μαλακίας άλλα δε χρειάστηκε να κάνουμε μαλάκες και τα ιερά μας τέρατα. Η Παπαρίζου μόνη της το πήρε με κάτι χορευτές σκυλάδικων πολυτελείας, δε χρειάστηκε να φέρουμε το Σγούρο να ερμηνεύσει στο πιάνο το number one αλά Ραχμάνινοφ ούτε το Γκάλη με μια μπάλα από δίπλα να κάνει ντρίπλες κάτω από τα πόδια και σπασίματα στον αέρα. Πάλι καλά πάντως που δεν το έχασαν και φέτος οι Ρώσοι γιατί ειλικρινά δεν θα άντεχα του χρόνου στον διαγωνισμό να δω το Μπούμκα με το κοντάρι να παίρνει φόρα και να πηδάει με κουστουμιά και παπιγιόν…